انواع جوش و روش‌های جوشکاری

جوشکاری در ساخت اسکلت فلزی چه در حین مراحل ساخت در کارخانه و چه در محل اجرا، یک بخش جدایی‌ناپذیر از آن است، برای ساخت و سرهم کردن قطعات به یکدیگر به‌خصوص در سازه‌های جوشی، بسیاری از قطعات در داخل کارخانه جوش داده می‌شوند و معمولاً یک واحد جوشکاری در کارخانه‌ها با تجهیزات کافی در نظر گرفته می‌شود. ازآنجاکه دقت جوش کارخانه‌ای بسیار بالاتر است و در مواردی نوع جوش، جوشکاری و تجهیزات آن با جوشکاری در محل متفاوت است؛ آشنایی با انواع جوش، روش‌های پراستفاده و متداول و کاربرد استفاده از هریک، امری ضروری می‌باشد.

جوشکاری اسکلت فلزی عبارت از اتصال و یکپارچه کردن مصالح با یکدیگر به کمک حرارت، با و یا بدون استفاده از فشار و یا مواد پرکننده اضافی است. به مصالحی که باید به هم متصل شوند، فلز مبنا و به ماده‌ای که این اتصال را برقرار می‌سازد، فلز پرکننده یا فلز جوش گفته می‌شود. برای ذوب فلز مبنا و فلز جوش، حرارت به کار می‌رود تا مواد به‌صورت سیال درآمده و تداخل آن‌ها امکان‌پذیر شود. معمول‌ترین روش‌های جوشکاری، خصوصاً برای جوش فولاد ساختمانی، استفاده از انرژی برق به‌عنوان منبع حرارتی است و بدین منظور اغلب از قوس الکتریکی استفاده می‌شود. قوس الکتریکی عبارت از تخلیه جریان نسبتاً بزرگ، بین فلز جوش (الکترود یا سیم جوش) و فلز مبنا است که از میان ستونی از مواد گازی یونیزه به نام پلاسما انجام می‌پذیرد.

در جوش قوس الکتریکی، عمل ذوب و اتصال با جریان مواد در طول قوس و بدون اعمال فشار صورت می‌گیرد. در ادامه به طور مختصر به معرفی انواع جوش پرداخته شده است.

انواع جوش

• جوش گوشه (Fillet weld)
• جوش شیاری (Groove weld)
• جوش کام (Solt weld)
• جوش انگشتانه (Plug weld)